Hoe sla je een brug tussen design en onderzoek?

^{Afbeelding: ontwerpers die de gelegenheid van het 'Touchpoints' onderzoeksproject gebruiken om vooral onderling, van elkaar te leren. Bron: Marieke Zielhuis}

Stel je voor: Emma, een gepassioneerde ontwerper met een schat aan kennis en ervaring in het ontwerpen van geavanceerde medische apparatuur. Ze werkt momenteel aan het ontwerpen van een nieuw ziekenhuisbed. Tegelijkertijd zijn onderzoekers ijverig bezig met het bedenken van nieuwe theorieën en modellen om design professionals zoals Emma te helpen. Hoewel Emma de theorieën en modellen interessant vindt, lijken ze zelden op haar pad te komen of zijn ze regelmatig niet direct toepasbaar. Dit is een voorbeeld van een research-practice gap.

In dit voorbeeld hebben de designer en de onderzoeker beide waardevolle input voor elkaar, maar wordt deze niet benut. Creativiteit en wetenschappelijk onderzoek lijken soms misschien twee verschillende werelden, maar ze vullen elkaar juist aan. In een snel veranderende wereld, is het noodzakelijk dat ontwerpers zich blijven ontwikkelen. Daarom is het van belang dat de kennis vanuit onderzoek over ontwerpen, toepasbaar is in hun praktijk. 

Marieke Zielhuis deelt haar kennis

Marieke Zielhuis is onderzoeker en wijdde haar PhD-onderzoek aan dit onderwerp. Haar PhD proefschrift heet ‘Considering design practice - The underutilized opportunities in collaborative design research projects for learning by design professionals’. We spraken met haar over de intentie van haar onderzoek: ‘’Het begint bij de behoefte om wat je onderzoekt bruikbaar te maken voor de praktijk. Ik wil dat wat ik onderzoek ertoe doet en dat het ergens in de wereld iets bijdraagt. De vraag die ik onderzocht heb kwam ik in de praktijk tegen tijdens mijn rol als projectleider. Bij andere onderzoeken werd al eerder gekeken naar hoe methoden en theorieën landen bij designers. Dit wordt dan gezien als doosjes die naar de praktijk worden geschoven. In dit onderzoek is er meer gekeken naar hoe ontwerpers leren in plaats van naar het overdragen van pakketjes kennis. Zo laat dit onderzoek zien waar er waarde ontstaat voor ontwerpers.’’

Het doel van het onderzoek was om antwoord te krijgen op de vraag: Hoe kunnen projecten waarin onderzoekers en ontwerpers samenwerken, kennis opleveren die ontwerpprofessionals gebruiken in hun praktijk? Marieke Zielhuis concludeert dat deze vier manieren ervoor te zorgen dat collaboratieve onderzoeksprojecten bij kunnen dragen aan het leerproces van ontwerpprofessionals:

1. Benadering projectleider: Gedurende het hele onderzoeksproject adresseert de projectleider de ontwerpprofessionals als potentieel lerend publiek. Ook ten midden van de behoeften en belangen van andere betrokkenen in het project.

2. Rekening houden met drie leerzones: De projectleider overweegt eerst het leerpotentieel van voor de ontwerper in drie verschillende leerzones in een onderzoeksproject: 1) leren door actieve deelname, 2) kennisdeling door middel van interactie met projectbetrokkenen 3) interactie met de resulterende kennisproducten. Hierna kunnen beslissingen worden genomen en acties worden uitgevoerd op basis van het geïdentificeerde leerpotentieel.

3. Ondersteuning van expliciete reflecties: Binnen de drie leerzones worden ontwerpprofessionals ondersteund door interpersoonlijke uitwisselingen en door expliciete reflecties. Dit reflectieproces helpt onderzoekers ontwerpers om nieuwe bevindingen te integreren in kennis die toepasbaar is in de hun praktijk. 

4. Ondersteuning door drie typen kennis: Ontwerpprofessionals worden ondersteund in hun werk door middel van drie typen kennis. De eerste soort kennis is kennis over het ontwerpen, bijvoorbeeld ontwerpmethodes. Daarnaast worden ontwerpers ondersteund in hun werk door kennis over het toepassingsgebied, bijvoorbeeld van de systemen binnen het ziekenhuis waar een ontwerper werkt. Ten slotte is het waardevol om kennis te hebben over projectorganisatie. Veel onderzoek wordt gericht op het eerste type kennis over het ontwerpen, hoewel de andere soorten kennis ook essentieel zijn voor een ontwerper. 

^{Afbeelding: Hoe ontwerpers leren van onderzoeksprojecten. model van Marieke Zielhuis}

Wanneer wetenschappers en projectleiders deze vier elementen toepassen in collaboratieve samenwerkingsprojecten zal dit bijdragen aan het leerproces van ontwerpers zoals Emma. Zo versterken we de relatie tussen ontwerp en wetenschap, waarbij de vruchten van onderzoek rechtstreeks ten goede komen aan ontwerpprofessionals, en zo een voedingsbodem vormen voor verdere innovatie en groei in het veld.

Misschien ook interessant:

• Lees het volledige proefschrift ‘Considering design practice’ van Marieke Zielhuis. Klik hier om het te openen. 

• Neem een kijkje op de website van Collaboration for Impact. Hier vind je projecten die in samenwerking met verschillende sectoren tot stand zijn gekomen. Dit zijn mooie voorbeelden van ontwerpers die impact maken. Klik hier om naar de website te gaan. 

Wat kan Fundamentals voor jou doen?

Fundamentals Academy gelooft dat de kloof tussen onderzoek en design in de toekomst kleiner moet worden. Wij geloven in het verbinden van deze werelden. Wil jij hier verder over praten of heb jij een vraagstuk waar wij jou bij kunnen helpen? Neem hier contact met ons op.

‍Wil je met ons sparren over dit onderwerp? Neem dancontact op.